جبران ناپذیر و فاجعه بار

از شبکه خبر شنیدم " اومیکرون در کمین است و بی توجهی به دستورالعمل های بهداشتی و... جبران ناپذیر و فاجعه بار خواهد بود."
اما بد نیست فاجعه بار و جبران ناپذیر بودن را برای مسئولان و مدیران تعریف کنیم:
فاجعه بار بودن یعنی عدم توجه ستاد ملی کرونا به توصیه های  کمیته علمی کشوری کرونا در مورد اومیکرون و...
فاجعه بار بودن یعنی عدم عبرت، تجربه و درس گرفتن از تصمیم های قبلی و... (هنوز نوروز ۱۴۰۰ را فراموش نکرده ایم و... )
فاجعه بار بودن یعنی عدم اعتقاد به اینکه پیشگیری مقدم بر درمان است.
فاجعه بار بودن یعنی تشکیل جلسه فوق العاده ستاد ملی کرونا و مصوباتی که بیشتر به یک شوخی شبیه است تا پیشگیری.
فاجعه بار بودن یعنی دروغ، دورویی و چند صدایی و بازی با روح و روان مردم و ایجاد استرس و اضطراب و نداشتن برنامه ای درست و منطقی برای کنترل کرونا.
فاجعه بار بودن یعنی تصمیمات متفاوت و غیر علمی و برخوردها و توصیه های متفاوت در برگزاری مراسم های مذهبی، ملی، اجتماعی و...
فاجعه بار بودن یعنی تضاد بین حرف و عمل خصوصا در صدا و سیما و دربین مسئولان و مدیران.
فاجعه بار بودن یعنی درگیری دانش آموزان عزیز، فرهنگیان بزرگوار و خانواده های محترم به کرونا در سایه بی تدبیری و بی توجهی مسئولان.
فاجعه بار بودن یعنی آموزش، مجازی اما امتحانات، حضوری و ایجاد اضطراب کرونا در دانش آموزان و خانواده های محترمشان، یادمان نرود مادر تمامی بیماری ها، اضطراب و  استرس است.
و در پایان کاش دولت ها، دولت تصمیمات یک شبه بودند اما تصمیمات به موقع، درست و منطقی.
 فقط باید دعا کرد، دعا کرد و دعا کرد.
خدا هست و خدا هست و خدا هست.
در پناه او سلامت، تندرست و پاینده باشید.